تأثیر منابع دست اول در آموزش محتوای تاریخ
کد مقاله : 1069-6THAHCONF
نویسندگان
عبدالرئوف نصیری جوزقانی *1، مهدی زارعی2، امیر کوچی3، احمد غلامیان کلات4
1استادیار گروه آموزش تاریخ دانشگاه فرهنگیان خراسان جنوبی
2دانشجوی آموزش تاریخ دانشگاه فرهنگیان
3استادیار مدعو گروه تاریخ دانشگاه فرهنگیان
4دانشجوی رشته آموزش مطالعات اجتماعی دانشگاه فرهنگیان
چکیده مقاله
منابع دست‏اول تاریخی در ارتقای کیفیت آموزش‏تاریخ و پرورش تفکر انتقادی در فراگیران تاریخ سهم بسزایی دارند. منابع دست‏اول تاریخ، امکان مواجه مستقیم فراگیران با گذشته را فراهم می‌سازند و آنان را از حالت مصرف‌کننده‌ی صرف اطلاعات به پژوهشگر فعال تبدیل می‌کنند. استفاده از این منابع موجب تقویت تفکر منطقی و مهارت‌هایی چون تحلیل، تفسیر، ارزیابی اعتبار منابع، و طرح پرسش‌های پژوهشی می‌شود و درک عمیق‌تری از ماهیت علم تاریخ به عنوان دانشی مبتنی بر شواهد فراهم می‌آورد. پژوهش در پی پاسخ به این سئوال اصلی است: استفاده مستقیم از منابع دست‏اول تاریخی چه تأثیراتی بر تقویت تفکر منطقی در فراگیران تاریخ می‌گذارد؟ پاسخ به این پرسش می‌تواند راهنمایی عملی برای اصلاح روش‌های تدریس تاریخ و جهت‌دهی به برنامه‌ریزی درسی آموزش‏تاریخ باشد. با توجه به ماهیت موضوع که نیازمند معرفی و تحلیل نقش منابع دست‏اول بر فرآیند آموزش‏تاریخ است، روش پژوهش مورد استفاده در این پژوهش، روش توصیفی-تحلیلی با تکیه بر رویکرد تطبیقی و تحلیل محتوا است. یافته‏های پژوهش حاکی از آن است که آموزش‏تاریخ بر اساس منابع دست‏اول آثار و چالش‏هایی دارد که مهترین آثار آن تقویت تفکر منطقی و انتقادی نسبت به رویدادهای تاریخی؛ تقویت عزت نفس، تقویت مهارت‏های پژوهشی فراگیران آموزش‏تاریخ و بازسازی روایت‏های تاریخی است. مهمترین چالش‏ها نیز دشواری درک و تفسیر زبان و محتوای منابع اصلی تاریخی؛ محدودیت ساعات و امکانات آموزشی تاریخ؛ کافی نبودن مهارت و تخصص بسیاری از معلمان در آموزش‏تاریخ؛ خطر تفسیر سطحی یا نادرست منابع تاریخی توسط فراگیران تاریخ و چالش‌های فرهنگی و ایدئولوژیک در انتخاب منابع تاریخی است.
کلیدواژه ها
آموزش تاریخ، منابع دست اول، فراگیران، تاریخ، تفکر منطقی
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه به صورت پوستر