| رویکرد یادگیری معکوس در آموزش تاریخ |
| کد مقاله : 1078-6THAHCONF |
| نویسندگان |
|
زهرابیگم علی بیگی * گروه آموزش تاریخ، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی
14665-889 تهران، - ایران |
| چکیده مقاله |
| چکیده یادگیری به روش معکوس، یکی از رویکردهای نوین آموزشی است که در سال‌های اخیر نگاه متخصصان و دست اندرکاران آموزش، را به خود معطوف نموده است. کم تحرکی و منفعل بودن دانش آموزان، در روش سنتی در بعضی از درس‌ها، همانند آموزش تاریخ، باعث توجه به اهمیت و جایگاه یادگیری معکوس، گردید. به کارگیری این روش، با در نظر داشتن مهارت و تجربه معلمان، محتوای آموزشی و امکانات آموزشگاه‌ها، برای جلب مشارکت دانش آموزان، ایجاد تنوع و افزایش عمیق یادگیری، فرایند تبدیل آموزش از معلم محوری، به دانش آموز محوری را تسهیل نموده است. پژوهش حاضر، ضمن مفهوم سازی روش یادگیری معکوس، با تاکید بر آموزش تاریخ، ابزار و وسایل مورد استفاده در این شیوه را مورد بررسی، قرار داده و پیامدهای به کارگیری آن را تجزیه و تحلیل، و مزایا و معایب دو روش آموزش سنتی و یادگیری معکوس، در مدارس امروزی را مقایسه نموده است. داده های پژوهش، به صورت توصیفی -تحلیلی و مبتنی بر روش کتابخانه ای و تجارب زیسته نویسنده، تنظیم شده است. واژگان کلیدی: یادگیری معکوس، تاریخ، روش سنتی |
| کلیدواژه ها |
| یادگیری معکوس، تاریخ، روش سنتی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |